مردم ایران زمین، از دوران پیش از تاریخ تا پایان عصر ایران باستان، نماد ماه در دفینه را به عنوان نماد ایزدبانوی مادر، ایزدبانوی باروری، سین و بغدخت اناهیتا تقدیس و ستایش میکردند. یکی از جاذبه های ماه برای انسانهای نخستین، تغییر شکل ماه بود که آنها را به تفکر و چون و چرایی درباره این اختر تابناک برمیا نگیخت.
ماه، زمانی پر (کامل) زمانی کاسته میشد و بالاخره برای مدتی ناپدید میگردید، چونان زندگی بشر که پس از تولد بزرگ و بالنده شده آنگاه در سرازیری کسر و نقصان افتاده و بالاخره با رسیدن مرگ از دیدهها ناپدید میگردد.
اما در پس مرگ، رستاخیزی هست و چنین بود که حرکت ماه با سرنوشت انسان از ابتدا رقم خورد. این بازگشت جاودانی ماه و این تناوب بی پایان، از ماه، اختری ساخت که به طور کلی کوکب ضرب آهنگهای زندگی است. بنابراین شگفت آور نیست که از نظر انسانهای نخستین، ماه؛ خالق آب، رستنیها و باروری باشد.
ارزش ماه در نزد ایرانیان باستان
نوع هستی ماه سرشار از حیات و قابلیت و احیای مجدد است، بدین سبب، ماه یکی از اجرام سماوی بود که از قدیم ترین ایام در ایران و جهان پرستش میشد. مناسبات ماه و باران و رستنیها نیز مشهود بود، عالم نبات نیز تابع همان تناوبی بود که از ماه نشأت میگرفت.
در نوشته های ایران کهن آمده که گیاهان به سبب گرمای ماه میرویند. در اکتشافات باستانشناسی در ایران، تصاویر متعددی از ماه در ادوار مختلف بدست آمده که بیانگر اهمیت این جرم کیهانی در باور مردم این سرزمین بوده است. ماه که شب تیره و ظلمانی را روشنی میبخشید همواره به عنوان یکی از خدایان، ستایش میشد.
شباهت نماد ماه در دفینه (هلال ماه) با شاخ گاو انگیزه ای بود که ماه را حافظ ستوران و چارپایان و به ویژه گاو تصور کنند و باروری جانوران را همانند رشد و حاصلخیزی گیاهان، تابع ماه بدانند. ایلامی ها، خدای ماه را (سین) مینامیدند و همانند بابلی ها آن را پرستش میکردند. مظهر سین، هلال ماه بود.
باورهای مردمان باستان در مورد ماه
بدین گونه، تصور باروری جانوران و حاصلخیزی گیاهان توسط ماه موجب اعتقاد به ماه به عنوان ایزدبانوی باروری گردید که در اغلب تمدنهای پیش از آریایی ایران به نام مادر سین و نانا به چشم میخورد. در میان اقوام آریایی ساکن ایران که در هزاره دوم پیش از میلاد به ایران مهاجرت کردند؛ پرستش ماه به صورت نماد ایزد بانو اناهیتا جلوه گر شد.
نماد ماه در دفینه
از آثار برجای مانده در دوران هخامنشی میتوان پذیرفت که ماه مورد توجه و تقدیس بوده؛ به طوریکه نقش ماه بر روی مهرها، سفال ها و سکه ها و نمادهای آن در نقش برجسته ها بیانگر این واقعیت است. بر روی تعداد زیادی از مهرهای دوران هخامنشی، نقش ماه به ویژه هلال آن به چشم میخورد.
پس از راندن جانشینان اسکندر از ایران و با استقرار اشکانیان، ماه و نمادهای آن در آثار این دوره بیش از دوران هخامنشی دیده میشود. تصاویر ماه بر تندیس ها، مهرها و سکه های ارد اشک سیزدهم و فرهاد چهارم سکه ها به وفور به چشم میخورد.
نماد ماه در دفینه معمولا مظهر نیروی مونث است و به عنوان ایزد بانوی مادر شناخته میشود. مادر – الهه و الهههای وابسته به او همیشه به ماه مربوط میشوند. ماه با حاصل خیزی و رویش گیاهان و درختان در ارتباط است. مراحل ماه در آسمان نماد تولد و مرگ است و از همین طریق ابدیت و بی مرگی و تجدید حیات را تداعی میکند.
در واقع ماه صورتهای مختلفی به خود میگیرد. اولین ربع، ماه نیمه، ماه تمام و آخرین ربع. دائما کاسته و پر میشود، میمیرد و ولادت مییابد. ماه هم مثل مار و آب تجدید حیات و دگردیسی دارد.
معنی نماد ماه در دفینه گذاری در ایران باستان
ماه بخشنده باران به شمار میرود و از همین رو با باروری در ارتباط است. عقیده بر این است که باروری جانوران مثل حاصل خیزی گیاهان، تابع ماه است. ماه با مرگ هم بی ارتباط نیست. زیرا سه شب در آسمان دیده نمیشود ولی در واقع این نوع مرگ، نوع دیگر زندگی است. در اساطیر ایرانی، ماه خاصیت تطهیر کنندگی هم دارد. در اوستا، هفتمین یشت به ماه نسبت داده شده است.
در علامت ماه عموما در جهت دهانه بازش باید جستجو را انجام داد. در این جهت احتمال پیدا کردن تومولوس تپه نیز زیاد است. اگر قرص ماه تمام باشد و کلفتی اش به طرف پایین باشد در اطراف ممکن است غار باشد. اگر در داخل هلال ماه علامت + باشد دفینه در شعاع 5 متری اطراف نشانه است.
در کنار نشانه ماه علامت ستاره وجود داشته باشد باید در امتداد بلندترین پر ستاره حرکت کرد. ستاره ۴ پر به معنای خطر و ستاره شش پر به معنای وجود تله می باشد.
نظر دیگری نیز وجود دارد که می گوید نماد ماه در دفینه یا علامت هلال ماه در گنج یابی اشاره به مقبره اسلامی دارد که بدون بار دفینه می باشد. نماد ماه در بعد از تاریخ اشاره به جهت طلوع و غروب خورشید دارد که در سر راه کاروانسراها این نشانه به وفور به چشم می خورد. در اطراف بسیاری از نشانههای ماه یافت شده در ایران جوغن و یا چاه پلمپ شده نیز مشاهده شده است.
https://farsdetector6.ir/wp-content/uploads/2019/10/Moon-Carving.jpg480640فلزیاب رشتhttps://farsdetector6.ir/wp-content/uploads/2021/03/logo.pngفلزیاب رشت2019-10-17 08:53:332023-11-05 16:13:20نماد ماه در دفینه یابی
گنج یابی از دیر باز یکی از فعالیت های مورد علاقه ایرانیان بوده است. رویای رسیدن به تمامی خواسته ها در مدت زمانی کوتاه میتواند هرکسی را به انجام این فعالیت ترغیب کند. پیدا کردن گنج در کشوری با تاریخی ۱۲ هزار ساله کار چندان دور از ذهنی نیست.اما باید بدانیم که گنج چیست و چگونه گنج پیدا کنیم.
قبلا در مقاله ای تحت عنوان چگونه گنج پیدا کنیم به بررسی پیش نیازهای پیدا کردن گنج پرداخته ایم و میتواند راهنمای خوبی برای کاوشگران باشد. رنگ خاک اطراف گنج میتواند از مهمترین نشانه های گنج باشد.
پس از آموختن اینکه روند کار چگونه است باید محل هایی که در آنها احتمال پیدا شدن گنج بیشتر است را مورد بررسی های میدانی قرار دهید. شهر های تاریخی ایران مکان های ایده آلی در این زمینه هستند و مقاله گنج های ایران در کجا نهفته است نیز راهنمایی کامل و جامع برای علاقه مندان است.
پس از گذراندن مراحل بالا نوبت به خرید فلزیاب مناسب قبر میرسد. این مرحله یکی از مهمترین مراحل بوده که باید دقت کافی به خرج داده شود. قبل از شروع به کاووش باید اطلاعات خود را در مورد جوغن و انواع آن و نقش آن در دفینه یابی گسترش دهید. جوغن ها بیشترین نشانه هایی هستند که در داخل ایران مشاهده میشوند و راهنمایی بر وجود قبر در آن نزدیکی هستند.
خاک اطراف جوغن باید با دقت بررسی شود و در صورت مشاهده آثار و نشانه های کافی اقدام به حفاری شود. لایه های خاک روی گنج هرکدام دارای ویژگی های خاصی هستند و باید جداگانه مورد بررسی قرار گیرند که در مقاله ای و به آن پرداخته ایم و از اینجا میتوانید آن را مطالعه کنید. همچنین توصیه میشود که مقاله خاک سیاه اطراف دفینه را نیز مطالعه کنید.
رنگ خاک اطراف گنج
رنگ خاک اطراف گنج چگونه است
یکی از علائم وجود طلا در زیر خاک تفاوت در رنگ خاک اطراف گنج است. خاک اطراف گنج معمولاً تیره تر بوده و یا به صورتی است که رنگ آن با خاک اطراف متفاوت است. دیده شده است که در مناطق شمالی ایران نوعی خاک مایل به صورتی نیز در عمق بیش از 1 متری زمین بر روی دفینه ها قرار دارد که به خاطر ویژگی عایق بودن و جلوگیری از نفوذ آب به کار میرفته است.
خاک بکر در دفینه را نمیتوان جزء علائم حتمی به شمار آورد اما وجود آن در منطقه سبب میشود که احتمال وجود دفینه بالا برود. جنس خاک را حتما مد نظر داشته باشید ولی بدانید که الزامی به وجود خاک های چند لایه نیست و بسیار مشاهده میشود که دفینه در یک زمین با خاکی یکدست دفن شده است و از لایه های مختلف استفاده نکرده اند.
توجه داشته باشید که در صورت نیاز به کارشناس با شماره ی 09120043750 تماس بگیرید
جوغن ( jouwghan ) یا به اصطلاح حکاکی سنگی و سودآبه از دیرباز در ایران باستان کاربردهای متنوعی داشته است. در دوره مهرپرستی کاربرد آیینی (اجرای مراسمات قربانی برای آناهیتا و ریختن خون در جوغن)، در دوره اشکانی کاربرد تدفینی-عقیدتی (برگزاری مراسم خاکسپاری همراه با سوزاندن روغن سیاه در جوغن) و همچنین در دوره ساسانی و اسلامی نیز کاربرد ابزاری داشته است (خرد کردن گیاهان در جوقان و ساخت دارو).
جوقان در گویش گنابادی یعنی علامت ، نشانه ، تورفتگی ، کنده کاری هایی که روی سنگ انجام میگرفته و نشانه وجود گورها یا قبرستانهای گبری در آن نزدیکی است. کاوشگران گنج های باستانی بر این باور هستند که در نزدیکی جوغن ها گور های دفینه دار وجود دارد. اگرچه این مورد همیشه صادق نیست اما ماهیت و کاربرد جوغن ها در دنیای باستان احتمال وجود دفینه را افزایش می دهد.
جوغن در دفینه یابی
مهمترین و متداولترین انواع جوقان به قرار زیر است
جوغن های گرد
جوغن های مربعی
جوغن های مستطیلی
جوغن های مثلثی
جوغن های بیضی شکل
جوغن لوزی شکل
جوغن های تکی و چند تایی
هر کدام از این دسته جوقان ها دارای انواع مختلف مخصوص به خود هستند. اولین چیزی که در شناخت صحیح جوقان باید به آن توجه کرد این است که جوقان کار دست بوده و بسیار منظم است.
بسیار مشاهده می شود که کاوشگران هر سوراخ و گودالی را عنوان جوقان در نظر می گیرند در صورتی که بیشتر آنها در اثر عوامل طبیعی به وجود آمده و نشانه دفینه و قبر نیستند. برای اینکه یک جوقان دارای دفینه باشد این سه عنصر باید در نزدیکی جوغن وجود داشته باشد:
آب چشمه و رودخانه
تپه یا زمین شیب دار به سمتی که خورشید صبح ها بصورت مایل به آن بتابد و تقریبا در تمام طول روز نور خورشید به آنجا تابیده شود.
منطقه مسکونی قدیمی و تخریب شده و در کل نشانه ای از وجود زندگی در محل
جوغن دایره ای شکل
بیشترین زبانی که در فلات ایران دیده می شود جوقان گرد یا دایرهای است. جوغن دایره های دارای سایزهای مختلفی بوده و معمولاً هرچه سایز آن بزرگتر باشد احتمال وجود دفینه در گور اطراف آن بیشتر است. این گورها در شعاع ۵ متری جوقان قرار دارند. استفاده از یک دستگاه گنج یاب تصویری میتواند در پیدا کردن آن ها مفید واقع شود.
جوغن دایره ای شکل
جوغن مثلثی شکل
در مورد جوقان مثلثی تفاسیر متفاوت و گاها متضاد بیان میشود اما باورهای کلی موارد زیر میباشد :
بدین معنی میباشد که دفینه در محلی سر بسته قرار دارد و اگر مثلث دارای زاویه تیزی باشد، در جهت نوک تیز آن باید کاوش انجام شود و اگر نداشته باشد، باید در اطراف به دنبال ساختارهای متفاوت و یا نشانه های کمک کننده بود.
دارای معانی دینی و آئینی بوده (به خصوص در مسیحیت)
در بعضی تمدنها و فرهنگ ها مثلث به عنوان در ورودی استفاده شده است و بهتر است در جهت نوک تیز مثلث جستجو انجام شود.
در تمدن های بسیار قدیمی از خود مثلث به عنوان درب ورودی استفاده میشده است (به شکل پلمپ)
در صورتی که بر روی صخره حکاکی شده باشد و ضلع های مثلث برابر باشند نشان از دفن شدن فردی یهودی در نزدیکی دارد که معمولا با ارزش هستند.
مثلث نمادیست که طبقه کاتبان و حاکمان از آن استفاده میکردند و افراد عادی حق استفاده از آن را نداشتند و نشان از این است که فرد مهمی در آن حوالی دفن شده و افراد مهم نیز دارای مقبره و هدایای با ارزش هستند.
جوغن مثلثی شکل
جوغن مربعی شکل
در مورد این نوع جوقان نیز بحث و اختلاف نظر وجود دارد اما باور های کلی مواردی است که در ادامه به آنها اشاره میکنیم. حکاکی های مربع و مستطیل قطعا نشانه مزار می باشند. این نشانه ها به معنای گوردخمه ، مزار اتاقی و … هستند. ابعاد حکاکی به ما درباره اینکه چگونه مزاری می باشد، اطلاعات می دهد.
حکاکی مربع به عمق ۴ – ۵ سانتیمتر، به معنای قبرستان کلیسا می باشد. حکاکی های مربعی در ابعاد کوچکتر به معنای مزار مردی با رتبه بالا می باشد و این مزار ها به شکل گور دخمه و یا قبر اتاقی می باشند. حکاکی مربعی که درونش حکاکی گرد وجود دارد، به طور مستقیم، نشان دهنده قبر اتاقی می باشد.
جوغن مربعی شکل
جوغن لوزی شکل
جوقان بیضی شکل مربوط به دوره ساسانی بوده و اشاره به گور دخمه زمینی سنگی دارد (نوعی مقبره که بر روی سطح زمین و داخل صخره های سنگی ساخته شده و سردار نظامی را همراه با کلیه لوازم شخصی در آن دفن مینمودند سپس به جای ساروج و ملات یک تخته سنگ بزرگ همراه با نوشته بر روی آن میگذاشتند). جهت یافتن مقبره باید در اطراف جوقان و در همان محوطه به دنبال سنگ سیاه بزرگی بود که مقبره در زیر یا اطراف آن ساخته شده است.
جوغن لوزی شکل
جوغن مستطیلی شکل
حکاکی های مربع و مستطیل قطعا نشانه مزار می باشد. این نشانه ها به معنای گوردخمه ، مزار اتاقی، کلیسا و مهمترینشان احتمال اینکه مزار زن هم باشد زیاد است. ابعاد حکاکی به ما درباره اینکه چگونه مزاری می باشد، اطلاعات می دهد.نظری وجود دارد که اگر حکاکی مربع و یا مستطیل در دیواره باشد، و در مقابل آن صخره های بزرگی به صورت ردیفی باشد به معنای گور دخمه می باشد.
حکاکی های مستطیلی متوسط و کوچک، به احتمال زیاد نشان دهنده مزار زن می باشد. اگر تعدادی مستطیل متوسط وجود داشته باشد مزار زن می باشد. در طرف شرق این نشانه ها مزار مرد وجود دارد. اگر حکاکی مستطیل تک وجود داشته باشد، در نزدیکی های نشانه، قبر اتاقی وجود دارد.
جوغن مستطیلی شکل
جوغن گرد تکی و معنا و مفهوم آن در دفینه یابی
جوغن گرد تکی یکی از بیشترین نشانه هایی است که در ایران یافت میشود. بسیاری از کاوشگران مشاهده آن را دال بر وجود حتمی دفینه میدانند در صورتی که این باور درست نیست و صرف وجود جوغن گرد تکی دلیلی برای وجود دفینه نمیباشد زیرا جوغن فقط نشانه وجود قبر است و حال اینکه آیا قبر دارای دفینه است یا خیر بحثی دیگر است. جوغن گرد تکی بیشتر در مناطق کوهستانی و شمال و مرکز ایران یافت میشود و شکل آن بسیار مهم است.
جوغن یا جوغان در زبان آریائیان به معنی کاسه می باشد و در بعضی متون نیز جوغان به معنی هاون به کار رفته است. در هر صورت مفهومی که منتقل میکند فضایی دایره شکل است که پیرامون و اطرافش به وسیله سنگ ، فلز ، سفال و هرچیز دیگری پوشیده باشد. در حال حاضر به سنگ نگاره های مثلثی شکل و مربع و مستطیل و … نیز جوغن اطلاق می شود.
اقوام هند و اروپایی بنا بر اعتقادات مذهبی و رسومات خود گورهایی مدور و کوچک میساختند و مردگان خود را درون آن دفن میکردند. این قبور حفره مانند ، شباهت زیادی با کاسه و یا هاون داشت و به نظر بسیاری از کارشناسان علامت جوغن از همان زمان برای نماد قبر مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از موارد کاربرد انواع جوغن این بوده که درون آن مواد یا روغن خاصی می ریختند و آتش میزدند و در کنار نور و گرمای آن و چه بسا دود حاصل از آن ، به اجرای مراسم های مذهبی خود می پرداختند.
ویژگی های جوغن گرد تکی
قابل ذکر است که بطور کلی، تمامی حکاکی های هندسی گود بر روی سنگ ها و صخره ها را، جوغان یا جوغن می گوییم و البته در مناطق مختلف کشور با نامها و اسامی مختلفی از آن یاد می شود (کاسه سنگ ، پیاله ، فنجان ، گوَن ، جَوَن ، چوگان ، تَلم ، جوقن و …).جوغن فقط و فقط نشانه وجود قبر است مگر اینکه نماد های دیگری نیز به همراه آن بکار گرفته باشند.برای اینکه یک جوغن دارای دفینه باشد این سه عنصر باید در نزدیکی جوغن وجود داشته باشد:
آب چشمه و رودخانه
تپه یا زمین شیب دار به سمتی که خورشید صبح ها بصورت مایل به آن بتابد و تقریبا در تمام طول روز نور خورشید به آنجا تابیده شود.
منطقه مسکونی قدیمی و تخریب شده و در کل نشانه ای از وجود زندگی در محل
در صورت مشاهده جوغن گرد تکی اطراف را به دقت بررسی کنید و این کار را در شعاع 5 متری انجام دهید. توجه داشته باشید که جوغن گرد باید بسیار منظم باشد و مشخص است که با دست کار شده اما سوراخ های طبیعی دارای نظم نیستند.
در بسیاری از موارد جوغن گرد همراه با جوغن مربعی و یا جوغن مثلثی در یک مکان دیده میشود که از اهمیت بالایی برخوردار است و احتمال وجود دفینه در آن مکان بسیار بالا است زیرا چندین قبر و گوردخمه با اهمیت در یک مکان قرار داده شده و باید با یک فلزیاب حرفه ای مکان را مورد بررسی قرار دهید.
توجه داشته باشید که جوغن ها تنها یکی از نشانه های گنج و دفینه هستند و نباید از اهمیت دیگر نشانه ها غافل شد.
معنی انواع جوغن و تفسیر هریک
در ادامه صحبت های قبل قصد داریم معنی انواع جوغن را تشریح و تفسیر هریک را بیان کنیم. قبل از شروع بحث باید توجه داشت که جوغن ها نمونه و انواع فراواني دارند که بعضي از آنها مستقيماً مربوط به دفينه و نسخه هستند. بعضي مربوط به آئين و مراسم و بعضي مربوط به مقبره يا آرامگاه که واقعاً به سادگي نميشود فرق ميان آنها را تشخيص داد.
حکاکی های بزرگ معمولا به تعداد افراد میباشند مثلا یک ، سه و یا پنج جوغن. اینها به معنای چاه می باشند اما می توانند به معنای نشان مزار نیز در نظر گرفته شوند. در تخته سنگهایی که هم حکاکی های بزرگ و هم حکاکی های کوچک وجود دارد مزار خانوادگی و یا مزار عمومی را نشان می دهد.
جوغن دایره ای :
بیشترین جوغن دیده شده در ایران جوغن دایره ای است و نشانه ایی است که به وفور دیده می شود و نشانه قبر است و مشابه آن به صورت طبیعی بسیار یافت میشود و برای شناخت آن باید توجه داشت که جوغن بسیار منظم بوده و مشخص است که با دست کار شده و حفره های طبیعی منظم نیستند (دایره ای شکل کامل نیستند).
مزار در این نوع جوغن ها فاصله ی چندانی با خود حفره دایره ای نداشته و حداکثر در فاصله 1 تا 5 متری از آن قرار دارد. اگر حکاکی های کوچک به تنهایی وجود داشته باشند به معنای یک تک مزار می باشند.
Jowghan Shape
جوغن مثلثی :
در مورد جوغن مثلثی تفاسیر متفاوت و گاها متضاد بیان میشود اما باورهای کلی موارد زیر میباشد :
بدین معنی میباشد که دفینه در محلی سر بسته قرار دارد و اگر مثلث دارای زاویه تیزی باشد، در جهت نوک تیز آن باید کاوش انجام شود و اگر نداشته باشد، باید در اطراف به دنبال ساختارهای متفاوت و یا نشانه های کمک کننده بود.
دارای معانی دینی و آئینی بوده (به خصوص در مسیحیت)
در بعضی تمدنها و فرهنگ ها مثلث به عنوان در ورودی استفاده شده است و بهتر است در جهت نوک تیز مثلث جستجو انجام شود.
در تمدن های بسیار قدیمی از خود مثلث به عنوان درب ورودی استفاده میشده است (به شکل پلمپ)
در صورتی که بر روی صخره حکاکی شده باشد و ضلع های مثلث برابر باشند نشان از دفن شدن فردی یهودی در نزدیکی دارد که معمولا با ارزش هستند.
مثلث نمادیست که طبقه کاتبان و حاکمان از آن استفاده میکردند و افراد عادی حق استفاده از آن را نداشتند و نشان از این است که فرد مهمی در آن حوالی دفن شده و افراد مهم نیز دارای مقبره و هدایای با ارزش هستند.
جوغن مربعی :
در مورد این نوع جوغن نیز بحث و اختلاف نظر وجود دارد اما باور های کلی مواردی است که در ادامه به آنها اشاره میکنیم. حکاکی های مربع و مستطیل قطعا نشانه مزار می باشند. این نشانه ها به معنای گوردخمه ، مزار اتاقی و … هستند. ابعاد حکاکی به ما درباره اینکه چگونه مزاری می باشد، اطلاعات می دهد.
حکاکی مربع به عمق 4 – 5 سانتیمتر، به معنای قبرستان کلیسا می باشد. حکاکی های مربعی در ابعاد کوچکتر به معنای مزار مردی با رتبه بالا می باشد و این مزار ها به شکل گور دخمه و یا قبر اتاقی می باشند. حکاکی مربعی که درونش حکاکی گرد وجود دارد، به طور مستقیم، نشان دهنده قبر اتاقی می باشد.
https://farsdetector6.ir/wp-content/uploads/2019/08/joghan-on-rock.jpg720960فلزیاب رشتhttps://farsdetector6.ir/wp-content/uploads/2021/03/logo.pngفلزیاب رشت2019-08-25 09:04:292023-11-05 16:30:17جوغن و نقش آن در دفینه یابی
جوغن گرد تکی یکی از بیشترین نشانه هایی است که در ایران یافت میشود. بسیاری از کاوشگران مشاهده آن را دال بر وجود حتمی دفینه میدانند در صورتی که این باور درست نیست و صرف وجود جوغن گرد تکی دلیلی برای وجود دفینه نمیباشد زیرا جوغن فقط نشانه وجود قبر است و حال اینکه آیا قبر دارای دفینه است یا خیر بحثی دیگر است. جوغن گرد تکی بیشتر در مناطق کوهستانی و شمال و مرکز ایران یافت میشود و شکل آن بسیار مهم است.
جوغن یا جوغان در زبان آریائیان به معنی کاسه می باشد و در بعضی متون نیز جوغان به معنی هاون به کار رفته است. در هر صورت مفهومی که منتقل میکند فضایی دایره شکل است که پیرامون و اطرافش به وسیله سنگ ، فلز ، سفال و هرچیز دیگری پوشیده باشد. در حال حاضر به سنگ نگاره های مثلثی شکل و مربع و مستطیل و … نیز جوغن اطلاق می شود.
اقوام هند و اروپایی بنا بر اعتقادات مذهبی و رسومات خود گورهایی مدور و کوچک میساختند و مردگان خود را درون آن دفن میکردند. این قبور حفره مانند ، شباهت زیادی با کاسه و یا هاون داشت و به نظر بسیاری از کارشناسان علامت جوغن از همان زمان برای نماد قبر مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از موارد کاربرد انواع جوغن این بوده که درون آن مواد یا روغن خاصی می ریختند و آتش میزدند و در کنار نور و گرمای آن و چه بسا دود حاصل از آن ، به اجرای مراسم های مذهبی خود می پرداختند.
جوغن گرد تکی
جوغن ها به انواع زیر تقسیم میشوند :
جوغن های گرد
جوغن های مربعی
جوغن های مستطیلی
جوغن های مثلثی
جوغن های بیضی شکل
جوغن لوزی شکل
جوغن های تکی و چند تایی
انواع جوغن گرد در دفینه یابی :
جوغن گرد تکی
جوغن گرد با آبراه
جوغن گرد دوتایی و سه تایی
جوغن گرد بزرگ و کوچک
بیشترین جوغن دیده شده در ایران جوغن دایره ای است و نشانه ایی است که به وفور دیده می شود و نشانه قبر است و مشابه آن به صورت طبیعی بسیار یافت میشود و برای شناخت آن باید توجه داشت که جوغن بسیار منظم بوده و مشخص است که با دست کار شده و حفره های طبیعی منظم نیستند (دایره ای شکل کامل نیستند).
جوغن گرد تکی
ویژگی های جوغن گرد تکی
قابل ذکر است که بطور کلی، تمامی حکاکی های هندسی گود بر روی سنگ ها و صخره ها را، جوغان یا جوغن می گوییم و البته در مناطق مختلف کشور با نامها و اسامی مختلفی از آن یاد می شود (کاسه سنگ ، پیاله ، فنجان ، گوَن ، جَوَن ، چوگان ، تَلم ، جوقن و …).جوغن فقط و فقط نشانه وجود قبر است مگر اینکه نماد های دیگری نیز به همراه آن بکار گرفته باشند.برای اینکه یک جوغن دارای دفینه باشد این سه عنصر باید در نزدیکی جوغن وجود داشته باشد:
آب چشمه و رودخانه
تپه یا زمین شیب دار به سمتی که خورشید صبح ها بصورت مایل به آن بتابد و تقریبا در تمام طول روز نور خورشید به آنجا تابیده شود.
منطقه مسکونی قدیمی و تخریب شده و در کل نشانه ای از وجود زندگی در محل
در صورت مشاهده جوغن گرد تکی اطراف را به دقت بررسی کنید و این کار را در شعاع 5 متری انجام دهید. توجه داشته باشید که جوغن گرد باید بسیار منظم باشد و مشخص است که با دست کار شده اما سوراخ های طبیعی دارای نظم نیستند. در بسیاری از موارد جوغن گرد همراه با جوغن مربعی و یا جوغن مثلثی در یک مکان دیده میشود که از اهمیت بالایی برخوردار است و احتمال وجود دفینه در آن مکان بسیار بالا است زیرا چندین قبر و گوردخمه با اهمیت در یک مکان قرار داده شده و باید با یک فلزیاب حرفه ای مکان را مورد بررسی قرار دهید. توجه داشته باشید که جوغن ها تنها یکی از نشانه های گنج و دفینه هستند و نباید از اهمیت دیگر نشانه ها غافل شد.
همانطور که گفته شد به صورت کلی بسیاری از جوغن ها نشان دهنده قبر و گور هستند اما این بدان معنی نیست که هر قبر دارای جوغن دفینه دارد. در مورد قبور دارای گنج و دفینه در ایران قبلا در مقاله ای جداگانه صحبت کرده ایم و همچنین فلزیاب های برتر برای جست و جوی قبر را معرفی کرده ایم که مطالعه آن به شما عزیزان توصیه میشود البته همچنان پیشنهاد ما استفاده از فلزیاب تصویری برای کاوش قبر است.
نشانه سنگ صندلی در دفینه یابی | علامت صندلی در گنج یابی | معنی سنگ نگاره صندلی | مفهوم سنگ صندلی در دفینه یابی
آدرس فروش فلزیاب لوگان در شیراز :پل معالی آباد – دینکان – جنب کوچه 21 شهید دینکانی
شماره تماش :09120043750
قبل از هرچیز باید سنگ صندلی کاملا واضح باشد. اگر تمیز کار شده باشد، ارزش بررسی و انجام جستجو را دارد.
نشانه صندلی نماد و جایگاه خدایان باستان بوده که در بُعدی از تاریخ مربوط به نشیمن گاه الهه باد می شود. در ادامه با تفسیرهای متنوع نشانه سنگ صندلی که به کشف مقبره های وزیری و دفینه های سلطنتی انجام می یابد در زمینه گنج و دفینه یابی ، آشنا خواهید شد.
معنی و مفهوم نشانه سنگ صندلی در گنج یابی :
نماد سنگ صندلی در صورتی که در شیب کوه و بالای تپه قرار گیرد بدون تردید مربوط به مقبره های وزیری می باشد که باید بر روی آن نشست و سه گام در جلو صندلی هدف قرار دارد.
در صورتی که نشانه صندلی بدون دسته سنگی باشد هدف دقیقا زیر آن و به عمق سه متر مربوط به مقبره وزیری قرار دارد و در صورتی که دارای یک الی دو دسته باشد در جهت دید آن باید به دنبال تپه ای کله قندی شکل باشیم که مربوط به تومولوس یا همان مقبره شاهزاده می باشد.
در صورتی که نماد صندلی دارای یک جوغن یا سوراخ و حفره باشد مستقیما مربوط به دفینه ای کوچک شامل سکه های طلا و نقره ست که باید هفت گام در جهت پشت آن قدم برداشت و هدف را کاویید.
نشانه سنگ صندلی
در صورتی که صندلی دو نفره باشد مربوط به نشیمن گاه و جایگاه نشستن شاه می باشد. اینگونه موارد دارای دفینه های پراکنده بوده و دلیل آن به پیشکش های مردمی که در اطراف آن به عنوان پاداش دفن می نموده اند، می باشد. لذا با یک فلزیاب حرفه ای راحت تر میشود به اهداف معلوم رسید. در نظر داشته باشید نشانه صندلی بدون هیچگونه شکی از بهترین موارد و علایم باستانی می باشد که بستگی به حالات آن تغییر میکند. در صورتی که صندلی نیمه تمام باشد مربوط به سرداران جنگی کم مرتبه بوده که اشیاء آن لوازم نظامی از حمله اسلحه های مختلف سرد می باشند.
برخی از نظریه های دیگر مربوط به نشانه سنگ صندلی در دفینه یابی :
اگر صندلی به شکلی باشد که تکیه گاه طرف چپ و راست را داشته باشد
وقتی روی صندلی نشستیم و به طرف مقابل نگاه کردیم، باید یک تپه کوچک مشاهده کنیم. دفینه در داخل تپه و در داخل سنگ ثابت می باشد.
اگر صندلی فقط تکیه گاه سمت چپ را داشته باشد
در این صورت باید روی صندلی نشسته، دست چپ روی تکیه گاه گذاشته شود، و به طرف راست نگاه می شود، بایدسنگ های روی هم خوابیده وجود داشته باشد. زیر این سنگ ها یک ورودی وجود دارد.
اگر فقط تکیه گاه راست را داشته باشد
روی صندلی می نشینیم، دست راست را روی تکیه گاه راست گذاشته و به طرف چپ نگاه می کنیم، ، باید سنگ های روی هم گذاشته شده وجود داشته باشد. زیر این سنگ ها یک ورودی وجود دارد.
اگر تکیه گاه نداشته باشد
در تپه پشت صندلی باید به دنبال خاکریزی بود، دفینه داخل این خاکریز می باشد.
Chair-with-rock
نکات مهم در بررسی سنگ صندلی :
قبل از هر چیزی، قسمت جلوی آن باید به منطقه ای دره مانند و آبادی نگاه کند.
چنانچه پس از نشستن بر روی سنگ صندلی پاهایتان به زمین برسد، و در آنجا سازه ایی باشد گنج را باید در سازه زير پاهايتان جستجو کنید.
اگر تکیه گاه در هر دو طرف صندلی وجود داشته باشد، پول در طرف مقابل بوده و در یک چاه می باشد.
اگر در یک طرف تکیه گاه باشد، باید در جهت بدون جای دسته دنبال دفینه بود.
اگر صندلی به اندازه نشستن دو نفر جا داشته باشد، مکانی که جای نشستن است با ساروج پوشیده شده می باشد.
در قسمت پایین تکیه گاه باید از تخته سنگ به پایین نگاه کنیم، اگر منطقه ای وجود داشته باشد که با ساروج پوشیده شده است، این درب غار می باشد. در آن ممکن است مجسمه های کوچک یافت شود.
صلیب یا ضربدر روی صندلی :
اگر روی آن صلیب و یا ضربدر وجود داشته باشد، باید زیر سنگ صندلی کاوش شود، اگر درونش مژده ایی نباشد، در نزدیکی آن تپه تومولوس و یا گوردخمه فرمانروایی وجود خواهد داشت. وقتی روی آن نشستیم، در جهتی که نگاه می کنیم، باید مسافت 70 متری را بررسی کنیم.
انواع فلزیاب خارجی از معروف ترین برند های زیر جهت ارائه به شما عزیزان موجود میباشد :
معنی انواع جوغن و تفسیر هریک ( جوغن گرد ، جوغن مثلثی ، جوغن مربعی )
معنی انواع جوغن
جوغن یا جوغان در زبان آریائیان به معنی کاسه می باشد و در بعضی متون نیز جوغان به معنی هاون به کار رفته است. در هر صورت مفهومی که منتقل میکند فضایی دایره شکل است که پیرامون و اطرافش به وسیله سنگ ، فلز ، سفال و هرچیز دیگری پوشیده باشد. در حال حاضر به سنگ نگاره های مثلثی شکل و مربع و مستطیل و … نیز جوغن اطلاق می شود.
https://farsdetector6.ir/wp-content/uploads/2018/08/Jowghan-Kind.jpg720960فلزیاب رشتhttps://farsdetector6.ir/wp-content/uploads/2021/03/logo.pngفلزیاب رشت2018-08-26 16:05:472023-10-08 14:42:38معنی انواع جوغن و تفسیر هریک